Page 184 - คู่มือกฎหมายเเพ่งเเละพาณิชย์ - กรมบังคับคดี

ขายฝาก

แหวนทองคำาเป็นทรัพย์ขายฝากนายคงคาก็ไม่มีหน้าที่รับการไถ่จาก

นายกุ๊กไก่ แต่หากนายไข่นุ้ยบอกนายคงคาว่าแหวนทองคำาเป็นทรัพย์
ขายฝากจากนายกุ๊กไก่ นายคงคาต้องรับการไถ่จากนายกุ๊กไก่

สินไถ่

สินไถ่ คือจำานวนเงินที่คู่สัญญาตกลงกันสำาหรับไถ่ถอนทรัพย์สิน
ที่ขายฝาก ทั้งนี้ สินไถ่อาจมีราคาสูงกว่าหรือตำ่ากว่าราคาที่ขายฝากก็ได้

เช่น นายกุ๊กไก่ขายฝากที่ดินราคา 100,000 บาท ไว้กับนายไข่นุ้ยกำาหนด
สินไถ่ 90,000 บาท หรือ 110,000 บาท เป็นต้น นายกุ๊กไก่ก็ต้องนำาเงิน

จำานวนสินไถ่ชำาระให้แก่นายไข่นุ้ยเพื่อไถ่ที่ดินคืน

กรณีที่คู่สัญญาไม่ได้ตกลงกำาหนดสินไถ่กันไว้ก็ให้ผู้มีสิทธิ
ไถ่ทรัพย์ขายฝากใน “ราคาขายฝาก” เช่น นายกุ๊กไก่ขายฝากที่ดินไว้กับ

นายไข่นุ้ย โดยตกลงราคาขายฝาก 50,000 บาท โดยไม่ตกลงราคา

สินไถ่ ก็ถือว่านายกุ๊กไก่ต้องไถ่ที่ดินคืนในราคา 50,000 บาท
ทั้งนี้ กฎหมายห้ามไม่ให้กำาหนดสินไถ่หรือผู้ขายฝากคิดผลประโยชน์

ตอบแทนจากการขายฝาก (กรณีไม่กำาหนดสินไถ่กันไว้) สูงกว่าราคา

ขายฝากที่แท้จริงเกินอัตรา 15% ต่อปี หากคิดเกินกว่าอัตราที่กฎหมาย
กำาหนดให้ลดลงมาเหลือ 15% ต่อปี ตัวอย่างเช่น นายกุ๊กไก่ขายฝาก

ที่ดินไว้กับนายไข่นุ้ย. ราคา 100,000 บาท กำาหนดไถ่ 1 ปี สินไถ่ที่กำาหนด
ต้องไม่เกิน 115,000 บาท (ราคา 100,000 บาท + ผลประโยชน์ตอบแทน

15,000 บาท) ถ้าสัญญากำาหนดไว้เกินนายกุ๊กไก่มีสิทธิไถ่ได้ในจำานวนสินไถ่

115,000 บาท

182