Page 106 - คู่มือกฎหมายเเพ่งเเละพาณิชย์ - กรมบังคับคดี
P. 106
คำ้าประกัน
3) เจ้าหนี้ผ่อนเวลาให้แก่ลูกหนี้
ในกรณีที่ “หนี้ประธานมีกำาหนดระยะเวลาแน่นอน” หากเจ้าหนี้
ยอมให้ผ่อนปรนระยะเวลาการชำาระหนี้ให้แก่ลูกหนี้ย่อมไม่เป็นธรรม
แก่ผู้คำ้าประกัน เพราะเมื่อถึงกำาหนดการชำาระหนี้ผู้คำ้าประกัน
ก็อาจชำาระหนี้แทนลูกหนี้ตามหน้าที่ให้เรียบร้อยและใช้สิทธิฟ้องร้อง
ให้ลูกหนี้ชำาระหนี้ที่ได้ชำาระไปแก่ตนเองโดยเร็ว การผ่อนระยะเวลา
ออกไปอาจทำาให้ทรัพย์สินของลูกหนี้ลดลงไปจนอาจทำาให้ผู้คำ้าประกัน
ไม่สามารถบังคับให้ลูกหนี้ชำาระหนี้แก่ตนได้ทั้งหมด ผู้คำ้าประกันก็จะ
ได้รับความเสียหาย ดังนั้น กฎหมายให้ถือว่าสัญญาคำ้าประกันสิ้นสุด
ลงหากเจ้าหนี้ได้ผ่อนระยะเวลาการชำาระหนี้ให้แก่ลูกหนี้ออกไป
อย่างไรก็ดี เจ้าหนี้และผู้คำ้าประกันอาจตกลงกันเพื่อผ่อน
ระยะเวลาออกไปได้ แต่การตกลงยอมให้ผ่อนระยะเวลาออกไปได้นั้น
ไม่สามารถตกลงกันล่วงหน้าได้ ซึ่งในทางปฏิบัติแต่เดิมสัญญาคำ้าประกันได้
กำาหนดไว้ชัดเจน เช่น “ผู้คำ้าประกันตกลงยินยอมและผูกพันตนคำ้าประกัน
ให้เจ้าหนี้ผ่อนระยะเวลาการชำาระหนี้ให้แก่ลูกหนี้ได้” เพราะเจ้าหนี้มักมี
อำานาจการต่อรองมากกว่าและผู้คำ้าประกันย่อมไม่มีทางเลือกที่ต้อง
แบกรับภาระมากเกินไป ดังนั้น ผู้คำ้าประกันควรมีสิทธิจะพิจารณา
เมื่อมีเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นในอนาคตว่าตนจะยอมรับภาระเพิ่มขึ้นหรือ
ไม่อย่างไรก็ดี ข้อห้ามตกลงล่วงหน้าไม่ใช้กับผู้คำ้าประกันที่เป็นสถาบัน
การเงินหรือคำ้าประกันเพื่อสินจ้างเป็นปกติธุระ
104
